«…. քանի որ Աստված սեր է» (Ա. Հովհ. 4:8)
Սերը շնորհ է, սերը քրիստոնեական ամենամեծ առաքինություններից է: Տարբեր աստվածաբաններ բոլոր ժամանակներում անդրադարձել են սիրո թեմային՝ տարբեր կոնտեքստներում՝ Աստված — արարչություն, Աստված — մարդ, մարդ — մարդ, մարդ — բնություն և այլ մակարդակներում:
Սերն է դիտվում իբրև պատճառ ոչ միայն Աստծո արարչագործության, այլև անկյալ մարդու համար Միածնի մարդեղացման, կենոսիսի: Միաժամանակ Աստվածային սերը որոշակի հարաբերակցության կամ համակցության մեջ է նաև ճշմարտության, արդարության, գեղեցկության գաղափարների հետ: Խորհրդապաշտ (միստիկ) աստվածաբանների սրտի և ուշադրության կենտրոնում էլ սերը ամենակարևոր տեղն է զբաղեցնում: Ի վերջո, Եկեղեցին՝ ինչպես Քրիստոսի Մարմին, ևս շաղախված է սիրով՝ իբրև «խմորիչ» հավատացյալների միության համար:
Մեր կայքի այս բաժնում կարող եք գտնել «ԹեոԼաբ» գիտավերլուծական կենտրոնի անդամների հոդվածները, թարգմանությունները, գրախոսությունները՝ թարմացված եզրաբանությամբ ու թեմաների բազմազանությամբ: